Kostka arbuzowo-jogurtowa

czwartek, 7 sierpnia 2014

Puszysty biszkopt, jogurtowa masa oraz orzeźwiająca galaretka z arbuza. Ciasto idealne na ciepłe letnie dni. Lekkie i przyjemne w smaku, a powstało całkiem przypadkiem, kiedy to szukałem pomysłu na wykorzystanie galaretek arbuzowych zalegających od jakiegoś czasu w szafce. Gorąco polecam!

Biszkopt (na formę 22x32 cm):

3 jajka
90 g cukru
70 g mąki pszennej
30 g mąki ziemniaczanej
szczypta soli

Białka ubić ze szczyptą soli na sztywno. Następnie po łyżce dodawać cukier, nadal ubijając. Dodać żółtka i dokładnie zmiksować. Obie mąki przesiać i powoli dodawać do ubitej piany, mieszając łyżką w jedną stronę. Ciasto wyłożyć w formie przykrytej uprzednio papierem do pieczenia. Piec 30 minut w piecu nagrzanym do 180°C. Biszkopt pozostawić do wystygnięcia w piekarniku z uchylonymi drzwiczkami. Następnie usunąć papier, a ciasto z powrotem włożyć do formy.

Syrop do nasączenia:

sok z 1 cytryny
3 łyżki cukru
kilka łyżek wody

Wszystkie składniki zagotować, a następnie nasączyć nimi biszkopt.

Masa jogurtowa:

800 g jogurtu greckiego
250 ml kremówki
2 łyżki cukru pudru
3 łyżeczki żelatyny

Jogurt wymieszać z cukrem. Kremówkę ubić na sztywno. Żelatynę rozpuścić w kilku łyżkach wrzątku, dodać do jogurtu i dokładnie wymieszać. Następnie do masy wmieszać delikatnie kremówkę i od razu wyłożyć na biszkopt (masa szybko tężeje!). Wstawić na chwilę do lodówki i przygotować galaretkę.

Galaretka arbuzowa:

800 g arbuza bez pestek
2 czerwone galaretki (użyłem arbuzowych)

Arbuza zmiksować blenderem, a następnie przecedzić przez sito. Oddzielić około 150 ml otrzymanego soku i zagotować go. We wrzątku rozpuścić galaretki, a następnie połączyć z resztą soku. Galaretkę wylać na masę jogurtową. Wstawić do lodówki do stężenia.

Łukasz Majchrowski

Włóczykij z mikserem w ręku. Dumny wrocławianin. Absolwent Politechniki Wrocławskiej, a po godzinach kucharz amator i bloger z zamiłowania. Pozytywnie zakręcony albo należałoby raczej powiedzieć zmiksowany ze mnie człowiek, bo z pewnym przyrządem kuchennym nie rozstaję się na krok (co widać na załączonym obrazku). W przyszłości marzę o założeniu własnej restauracji tudzież cukierni oraz o napisaniu książki kucharskiej, która zdobyłaby serca czytelników na całym świecie. Ponoć marzenia się spełniają, a ten blog stanowi dla mnie siłę napędową ku temu.